Gıdıgıdı

Taşocağı kullanıla kullanıla, yukardan bakınca bir uçurum, aşağıdan bakınca bir yar olmuş. Ocak, güneşte boncuk boncuk, pırpır ışıyan dağın bağrına içeri, bir üçgenin sivri ucu gibi girmiş. Dağ, yontula, kesile, yaralı dev kızgınlığıyla ovaya koca ağzını açmış, yatıyor.
Sert, koca koca kayalar... Güneşe bakan kesik yüzleri bilenmiş balta yüzü gibi parlıyor, bakanın gözü kamaşıyor. Güneşe dönük olmayan kesik yüzler kınalı kırmızı. Kınalı kırmızı dağ kesitinin orasına burasına yer yer, mavi, yeşil, ak renkli koca koca kayalar gömülmüş kendinden. Taş ocağı, bayram yeri gecesinin renkli ışıklarına dönmüş. Dağ kesitinin alevi içinden yanıyor. Güneş, kayaların kaygın kesiklerine çarptıkça, ateş renkli kuşlar kanat çırpıyor sanki...
(Kitabın Girişinden alınmıştır.)


Gidigidi
Yazar/Autor: Aziz Nesin
Verlag: Adam Yayinevi
Titel No:21